Het Tecirli Project is een ambitieuze genealogische onderzoeksinspanning, die nauwgezet het ingewikkelde weefsel van de Tecirli-clan ontrafelt: een Turkmeense stam met wortels die teruggaan tot de Dulkadir-dynastie in Oost-Anatolië. Wat in 1990 begon als een bescheiden stamboomproject, groeide uit tot een uitgebreide verkenning van voorouders en geschiedenis, onder leiding van een nieuwsgierige 12-jarige genaamd Ali B. Taciroglu.
Ali’s reis begon met een levendige droom waarin hij een oudere man tegenkwam die beweerde zijn beschermer en voorvader te zijn. Deze droom wekte een nieuwsgierigheid naar het verleden van zijn familie op die het traject van het Tecirli-project vorm zou geven. Vastbesloten om het verband tussen de man in zijn droom en zijn afkomst bloot te leggen, zocht Ali antwoorden bij zijn vader. Ali leerde de kunst van het maken van een stamboom en het vastleggen van familiale informatie op papier en begon zijn zoektocht, waarbij hij een eerste stamboom maakte die 30 personen omvatte, allemaal door middel van doordachte vragen gericht aan zijn vader.
Ali realiseerde zich niet dat deze bescheiden onderneming het begin markeerde van een transformerende odyssee. Zijn onverzadigbare nieuwsgierigheid en toewijding hebben de evolutie van het Tecirli Project tot een uitgebreid initiatief aangewakkerd, waarbij meer dan 10.000+ individuen met de Tecirli-clan zijn verbonden. De integratie van geavanceerde DNA-testen en nauwgezet onderzoek van historische gegevens verbreedde de reikwijdte van Ali’s ontdekkingen en verdiepte zich in de ingewikkelde draden die de ingewikkelde geschiedenis van de clan verweven.
In een poging deze bevindingen te delen en eraan samen te werken, zette Ali een virtuele aanwezigheid op voor het Tecirli-project. Door de oprichting van een speciale website en een groep op FamilyTreeDNA deed hij een open uitnodiging aan individuen die geïntrigeerd waren door de Tecirli-clan. Dit samenwerkingsplatform werd een knooppunt voor gelijkgestemde individuen en stimuleerde een gemeenschap die werd gedreven door gedeelde interesse en een collectieve toewijding om het rijke erfgoed van de Tecili-clan bloot te leggen. Ali’s reis, aangewakkerd door een kinderdroom, ontvouwde zich tot een baanbrekende verkenning die de familiale nieuwsgierigheid oversteeg en een gedeelde onderneming werd voor iedereen die gefascineerd was door de aantrekkingskracht van hun gemeenschappelijke afkomst.
Terwijl hij verwikkeld was in de beginfase van zijn stamboomproject, kwam Ali B. Taciroglu in een frustrerende impasse terecht. Zijn genealogische bezigheden bereikten een wegversperring toen hij worstelde om zijn afstamming verder te traceren dan zijn tweede overgrootvader, een figuur die uit de annalen van de 19e eeuw naar voren kwam. De overgrootvader, genaamd Ali, en de tweede overgrootvader, Mehmet, deelden namen die alomtegenwoordig waren in Turkije, wat bijdroeg aan de complexiteit van Ali’s zoektocht.
Wat de uitdaging nog groter maakte, was dat Mehmet geen achternaam had, een gevolg van het feit dat achternamen in Turkije niet verplicht waren tot de invoering van de achternaamwet in 1934. Vóór deze wetgeving gebruikten individuen in Turkije een reeks beschrijvende namen voor identificatie. Deze namen omvatten een breed spectrum, variërend van persoonlijke kenmerken en beroepen tot plaatsen van herkomst, familierelaties, patroniemen, adopties of clanlidmaatschappen.
Mehmet stond bekend als Tecirli Mehmet Efendi, wat niet genoeg was om hem te identificeren. Tecirli zou de naam kunnen betekenen van de clan waartoe ze behoren, die Tecirli Aşireti wordt genoemd. Tecirli had met zijn Soundex verkeerd begrepen kunnen worden om hun beroep te beschrijven: ‘Tacir’in’, wat ‘Koopman’ betekent. Wat het ook betekende, het betekende alleen dat het onderzoeken van familiegeschiedenis of het voorbereiden van een stamboom geen spel was.
De afwezigheid van achternamen maakte genealogisch onderzoek bijzonder ingewikkeld, en beschrijvende namen dienden als essentiële identiteitskenmerken in een tijdperk vóór de achternaamwet. Sommige van deze aanduidingen evolueerden naar vaste clannamen, die de basis vormden voor de tegenwoordig bekende familienamen. Ali’s onderzoek naar de wortels van zijn familie confronteerde dus niet alleen de uitdaging van gewone namen, maar ook de historische nuances van de nomenclatuur in Turkije, waardoor de ingewikkelde lagen werden ontrafeld die de identiteit van zijn voorouders inkapselen.
Binnen de familiale sfeer droeg Mehmet de bijnaam Tecirli Mehmet Efendi, een benaming die, hoewel vertederend, het onderscheidende vermogen ontbeerde dat cruciaal was voor genealogische bezigheden. De naam Tecirli had een zekere dubbelzinnigheid; de betekenis ervan was afhankelijk van de context en de nuances van de uitspraak. Aan de ene kant zou het een associatie kunnen zijn met de Tecirli Aşireti, een Turkmeense stam die in Oost-Anatolië woonde en de clan markeerde waartoe Mehmet behoorde. Als alternatief kan de naam een fonetische variant zijn, die het woord ‘Tacir’in’ weerspiegelt, wat zich in het Turks vertaalt naar ‘Handelaar’, en kan worden gekoppeld aan hun beroep.
De veelzijdige aard van Tecirli’s naam onderstreepte de complexiteit die inherent is aan het ontrafelen van de familiegeschiedenis en het construeren van een uitgebreide stamboom. De dubbele interpretaties, de ene gekoppeld aan clanverwantschap en de andere aan beroepsidentiteit, benadrukten verder de ingewikkelde lagen van identiteit die verweven waren in het weefsel van Mehmets nomenclatuur.
Terwijl Ali zich verdiepte in de diepten van het verleden van zijn familie, vormde het enigma rond de naam Tecirli Mehmet Efendi een bewijs van de ingewikkelde aard van hun erfgoed. De potentiële samenloop van clanbanden en beroepsverenigingen benadrukte de uitdaging waarmee Ali werd geconfronteerd in zijn zoektocht naar familiale duidelijkheid, en onderstreepte dat de complexiteit van genealogisch onderzoek vaak eenvoudige verhalen overstijgt.
Tijdens het ontstaan van zijn genealogische reis maakte Ali zijn inaugurele stamboom, waarin hij nauwgezet 30 personen documenteerde die de afstammingslijn van de familie Taciroglu vormden. De familie Taciroglu wordt in heel Turkije vereerd en kan bogen op een roemruchte geschiedenis vol prestige. Een eeuw lang navigeerden ze door de gebieden van de nomadische handel, doorkruisten verschillende regio’s en hielden zich bezig met de uitwisseling van gevarieerde goederen. De achternaam Taciroglu vertaalt zich in het Turks naar ‘Zoon van Kooplieden’, een beknopte weerspiegeling van hun roeping en erfgoed.
De trots die Ali voelde omdat hij tot zo’n vooraanstaande en welvarende lijn behoorde, viel niet te ontkennen. Maar naarmate zijn onderzoek zich ontvouwde, begon hij de ingewikkelde en veelzijdige aard van de familiegeschiedenis te begrijpen. De familie Taciroglu was verre van een unieke entiteit, maar ontstond als een netwerk dat nauw verweven was door de huwelijksbanden. Erkennend dat elke huwelijksverbintenis twee individuen uit verschillende families samenbracht, elk met hun eigen waarden en culturele achtergronden, zag Ali de creatie van een nieuw gezin met zijn unieke identiteit en erfenis.
Het zich ontvouwende tapijt van zijn onderzoek onthulde een groot aantal familienamen die verband hielden met de zijne. Het werd duidelijk dat het labelen van zijn project als ‘Taciroglu Family Research’ een beperking was. De reikwijdte van zijn onderneming overtrof ruimschoots de grenzen van één enkele familie en breidde zich uit tot een uitgebreide verkenning van de geschiedenis en genealogieën van talrijke families die verbonden waren met de Tecirli-clan. Geworteld in de erfenis van de Turkmeense stam afkomstig uit de Dulkadir-dynastie, ontwikkelde Ali’s project zich tot een veelomvattend project dat de grenzen van een enkele lijn overstijgt, waarbij de ingewikkelde verhalen van diverse families met elkaar verbonden zijn door de rode draad van het Tecirli-erfgoed.
De start van dit project werd aangewakkerd door de intrigerende naam Tecirli, een katalysator voor nieuwsgierigheid die het streven naar het rijk van voorouderlijke verkenningen bracht. Ondanks de enigmatische aantrekkingskracht van Tecirli bleven de oorsprong en betekenis ervan ongrijpbaar, waardoor een sluier van mysterie over de naam werd geworpen. Interessant genoeg droeg geen van de projectleden Tecirli als achternaam; Een aanzienlijke meerderheid deelde echter een diepgaande band met de Tecirli-clan – een gewaardeerde Turkmeense stam afkomstig uit de uitgestrekte gebieden van Oost-Anatolië – of met de geografische regio die diende als de historische verblijfplaats van de clan.
Naarmate het project zich ontvouwde, veranderde het in een meeslepende odyssee, waarbij ijverig de ingewikkelde draden van afkomst en geschiedenis werden gevolgd die verweven waren in de uitgebreide stamboom van de Tecirli-clan. De gezamenlijke inspanningen van de projectleden kwamen samen om de paden van meer dan 10.000 individuen te verlichten, elk nauw verbonden met het Tecirli-erfgoed. Het opgraven van de verhalen die in deze uitgebreide stamboom zijn ingebed, werd een bewijs van de gedeelde erfenis die de achternamen overstijgt en een breed scala aan individuen samenbindt onder de vlag van de Tecirli-clan.
